Het is 6:00 uur… De oudste twee kids zijn net terug van een nachtje stappen in Loret de Mar en ik zit op het balkon van ons huisje 😉 (Lees nog even de vorige blog)

Heel langzaam wordt het licht. Buiten een enkele taxi vol nachtbrakers is het stil op straat. De zwaluwen ontwaken, de vogels gaan steeds harder tjilpen.

Ik word oud, schiet er door mijn hoofd. Een dubbel gevoel, want na 20 jaar gewerkt te hebben in de ouderenzorg (dementie) weet ik heel goed dat ouderdom komt met gebreken. Maar voor nu zie ik vooral de voordelen.

Natuurlijk vind ik het super ingewikkeld om mijn jongens voor het eerst los te laten in een onbekende stad in een voor mij redelijk onbekend tafereel van stappen tot de zon op komt (ik moest vroeger om 00:00 gewoon binnen zijn!) om vervolgens het liefst nooit meer naar huis te gaan.

Ik zou ze veel liever nog aan de hand de boulevard mee over nemen om samen ergens een ijsje te gaan eten maar die tijd is voorbij (gevlogen!!!)

Een van de grote voordelen van ouder worden vind ik de rust die ik vind in de simpele dingen van de dag.

De stilte in de vroege ochtend. Zwaluwen die stilletjes voorbij scheren. Een vriendelijk goedemorgen op straat. Een lekkere kop thee op het balkon of schaamteloos wakker kunnen worden in mijn ’takkie pyjama’ (Van Jip & Janneke, je weet wel toch?)

Het klinkt een beetje (erg) kneuterig maar in een wereld die continu vraagt naar meer, beter, sneller en nóg langer opblijven 😉 is er niets waardevoller dan dat.

Goed om af en toe stil te kunnen staan. Diep adem te halen. Te genieten van de simpele dingen en te beseffen dat er soms écht maar heel weinig nodig is om gelukkig te zijn.